“Mezelé khalıkané ma na herdi deré. Kamki Bebexrini keno, herde ma çiton mezela inan qebul keno? "(Dederimizin , mezarları bu topraklarda. bu topraklar hainlerin kabirlerini nasıl kabul eder?)
Bu topraklarda yetişen; merg, çekem , sulur, dagum , kizvan , seqetir, sezzik, sekuk, saa talik, mol talik, silan, dirik , palut, qertmese gibi ağaçlar Dersime yapılan kötülükleri kabul eder mi doğ tor? bu Topraklarda; zereci qeu kau, zerec, nifko, hoppopik, fattatik, hopal, darkutik giza viza, kerge şiyayi, milçik, siselek , tüye , deyin , si moru, lüye ,aures, hes, awuka porsigi, dongizi, cinauri, wergi gibi hayvanlar Dersime yapılan kötülükleri kabul ederler mi doğ tor ?
Bu topraklarda ; mar, ma mari, milaun , tirpistik, çöyresning, lolik, zigirtik , qirtapoz, kuzzi, merrdi, çekçeko, mozi, tir mozi, mircolik, perperik , yildiz boku gibi börttü-böcekler Dersime yapılan kötülükleri kabul eder mi doğtor? bu Çeşmelerde , bu derelerde; kurkurik,lengeç, beqi tir mari, baligi gibi hayvanlar, bu topraklarda ; pampoz, nergiz, gizer, tirşik, gulurç, guling, bulusik, anug, safirik , fikrik, zembul, menevsi, telüya heri , guruz, xilorik, pepequsi, sirmork, talika çegeri gibi Dersimin dağ çiçekleri yapılanları kabul eder mi doğ tor ?
Meralarımızda , xotarlarımızda yetişen xilos, kovik, kinkor, givarik, goye zilligi, ayi fissi , pissing heligi bile Dersime yapılanları kabul etmez. Bitkilerin , çiçeklerin. ağaçların ,yaprakların , hayvanların , böceklerin dilinden sen anlarsın, doğ torsun.Dağlarda , dallarda kurt-kuş bozulmuş, köylerde , damlarda yavrular , mağaralara , ormanlara çekilmiş ; Dersimlilerin dokunmaya kıyamadıkları güvercin, ceylan, turna , geyik gibi kutsal haycanların huzurları kaçmış, Bu Topraklar üzerinde bunlar neden oluyor doğ tor.
Dersimin mübarek ziyaretlerini , kutsal dağlarını ve mübarek Munzur suyunu kirlettiler, mavi gökyüzünü lekelediler. Kerametler, hikmetler , gizler , sırlar sahibi Dersim uluları, evliyaları , ziyaretleri da ne kadar sessiz kalacak ?”
Bu Yazı Turabi Saltık’ın Dimili Dersim Öyküleri adlı kitabının 57-58. Sayfalarından Temo Adlı öykünün içinden alınmış bir kesit . 1938 Dönemindeki öyküyü bugün bile insan okuyunca hala olanlar insanın içini acıtıyor . Temo Onlarca yıl önce bunları söylüyor peki bugun birşeyler ne kadar değişti …
Fotoğraf için Ufuk Demirbilek Abime Teşekürler...
0 yorum var:
Yorum Gönder
Yazıya yorumunu yap ;