Bugün daha yeni bir kitap daha bitirdim . "Direnen Haliç" .Yazıldığı dönemdeki işçi hareketlerini ve işçilerin uyanışını anlatan ve yazarınında işçi olduğu bir kitap. Beni sürükleyip durdu kitap ve bitiverdi birden bire.Bu kitapda bende en kalıcı kalan paragrafı sizinle paylaşmak istedim.
Bireyci insan kötü durumlarda güçsüzdür.Bireyci kötü durumun farkına vardığında asıl nedenini bulamaz. Çünkü gerçeği görecek kadar kendi sınırları dışına çıkamamıştır. Ve bu sınırlar içinde bunalır kalır.Yaşamı mutsuzsa, acı ve sıkıntılarla doluysa bunun tek suçlusu yaşamdır. Bu sınırı aşmayı anca toplumcu düşünce başarabilir.Ancak toplum beyni teşhis koyabilir.