Evet evet vampir sayılırım artık. Ayda yılda 3-4 gece uyku uyuyabilmek bir onlara mahsus sanırım. Yada herkes uyurken ben enerjik bi şekilde ayakta olmam. Gündüz yatakta hareketsizce düşüncelere dalmak arada,3-4 sigara sonra kusmalar gene. Bazende hastaneye gidip şikayetlerini sıralayıp daha sonra güzelcecik serum ve bir soğukluk sonra vampirlik gene biter.
Bu aralar şiir yazmaya tekrardan başladım. Neden bilmiyorum. Bir dizeyle içimdeki yükü hafifletebileceğimi sandığımdan olmalı.
Bugün iki güzel insan aradı. Aslında o kadar boktan bir halim vardı ki. Seslerini duyunca mutlu oldum. Yardım edemeyeceğini bilmeyerek yapacak bişeyim var demez mi bide adaşım. Kıyamam la. Ben demiştim o hepinizden akıllı olacak diye. Bak kahinliğim gene tuttu. Sonra prensesim aramış iki kere ikinciye anca yetişebilmiştim. Halbuki tamda ulan bu bankalar belamıdır durmadan arıyor la deyecekken. Onun resmini görünce telefonda bir duraksadım. Açtım önce efendim diyip kalakaldım. Diyecek çok şeylerim vardı ama ilk sustum. Sesini duymak çok güzel bişeydi. Bunu o görmez değil mi ? Sonra gene mutlu olduğumu, umut bağladığımı sanar diye de aramaz ha :) İp'sini mi engelliyim. Yok yok yapmaz değil mi öyle bişey.
Uzun zaman olmuştu sesini duymayalı. Çok mutlu oldum la .
Kendinize iyi bakın cut!
0 yorum var:
Yorum Gönder
Yazıya yorumunu yap ;